“Çalışmaktan başka her şey yasaklanmıştı: Sokakta yürümek, eğlenmek, şarkı söylemek, dans etmek, buluşmak, her şey yasaklanmıştı.” 1984, George Orwell Bu işte bir mutsuzluk var. Ailemden, arkadaşlarımdan COVID19 geçirenler oldu, ama kimse ciddi bir sorun yaşamadı. Hatta ben kronik hasta olduğum için aşılandım. Zorluklar yaşansa da işimiz gücümüz devam etti, işsiz kalmadık. Ama, gel gör ki…
Kategori: kültür mirası
İlham veren istisna: Hagop Ayvaz ve Kulis’i
Kendimden biraz sıkıldım bu ara. Önce yapmayı planlayıp iptal etmek zorunda kaldıklarımın listesine takıntılıydım; sonra baktım ki uzunca bir süre plan yapmak bile manasız, bu sefer de geçmişe takıldım. Geçen sene şuradaydım, iki sene önce şöyle geziyor, böyle eğleniyordum, bak beş sene önceki fotoğrafa; kalabalıklardaydık, özgürdük… Bir kere güzel günleri gördün mü, yaşadığın hayatın kalitesi…
Baksı Müzesi: İnsanın dünyaya anlam katma çabası
En çok görmek, deneyimini yaşamak istediğim yerlerden biri Baksı Müzesi. Bugün, yarın… Derken işte bak, kapınıverdi dünya. Dünya kapansa da Baksı Müzesi hep yerinde. 20 yıldır… Tek başına, Anadolu’nun bir tepesinde, çevresine dostlarını, meraklılarını, halkını toplamış. İnanmış, özenmiş, kafa yormuş, çaba sarf etmiş, yılmamış. Bugün herkesin yarın için endişelendiği bir ortamda, bir korkusu yok kurucusu…
Kızgın soylunun sanatsal intikamı
Kışın bir Portekiz sabahı… Hafif yağmurlu, hep yumuşak havalı Lizbon’un adeti olduğu üzere, pek bir soğuk yok. Lizbon’a 6 ay önce taşınmış ve ziyarete gelenleri gezdire gezdire bu kısa sürede pratik bir turist rehberine dönmüş liseden arkadaşım ile yolda yürürken o gün ne yapsak diye konuşuyoruz. Ben bir yandan Portekiz’in meşhur tatlılarından nataları tıkınıyorum bir…
İzmir’de ne yapsak? İzmir’i ne yapsak?
Eminönü’nü Ebru bilir; Kemeraltı’nı annem, daha da iyi Nilüfer Teyze bilir. Ben buraları çok severim; ama hep her yeri karıştırırım, asla yönümü bulamam. En iyi balıkçı nerede, en iyi kahve nerede içilir, kokoreçin hası kimde, hangi köşede kimsenin bilmediği şahane bir tatlıcı var, o handa ne var, bu handa ne yok, yılbaşı süslerinin en iyisini…
Bol güneş, iki doz vitray, dört doz heykel, bir doz mimari
Eskiden bir gazetenin video ekibinde çalışıyordum. Ted Talks, Vice gibi yabancı ve seçili yerli kaliteli içeriklerle donatılıp büyük ideallerle, bu içerikleri seven, takdir eden genç bir ekiple kurulan video bölümü, “tık almıyor” diye hızla bitmeyen geyikler yapılan futbol programlarından bölümlere, evlilik programlarından kesitlere ve komik kedi videolarına evrildi. Gelen giden tık almıyoruz diye bize atar…
Dünya harikası, insan dehası: Capitolini Müzesi
Roma’nın zaten bizzat kendisi bir açıkhava müzesi; şu caddesinden geçeyim, bu meydanını da göreyim, hiç bilmediğim şu sokağında ne harikalar varmış diye geziyorsunuz. Şehrin ortasında arkeolojik kazı devam ediyor. Üzerine bir de upuzun bir müze listesi… Benim gibiler için aklını yeme sebebi. Dolayısıyla Roma’da kendimi sıkmayacağım, telaş etmeyeceğim diye karar verdim. Zaha Hadid’in ellerinden çıkmış…
Kapla bütün sokaklarımı azulejo!
Bir şehri güzel yapan detayları, yazılı olmasa da hepimiz biliriz. Deniz bunların başında gelir; insanlara bir sahil ve neşeli bir ruh verir. O sahilin kenarında restorantlar, kafelerde muhabbet eden, yürüyen bir kalabalık verir. Denizin yanı sıra, balkonlarda çiçekler, evlerin pastel ya da toprak renkleri, arnavut kaldırımlı dar sokaklar, renkli tenteli geniş balkonlar… Seversiniz böyle detayları…
Cennetin kapıları önünüze bu dünyada açılıyor
“Methinde diller kısır, kalem kırıktır”. Evliya Çelebi Doğup büyüdüğümüz ülkenin aynı zamanda çocuğuna kötü davranan anne-babası gibiyiz çoğu zaman. Bu güzel, azimli çocuğu hak etmeyen, ne kadar görmezden gelirsek görelim, yıpratırsak yıpratalım çocuğun güzellerini tamamen söndüremeyen felaket ebeveynler… Genel olarak yaşadığımız toprakların akıllara zarar kültür mirasından haberimiz pek yok. Ezkaza son dönemde olduğu gibi bir…
Tarihi Yarımadada 2 Gönüllü Bizantolog
Ayasofya müzeden camiye dönüşecek mi dönüşmeyecek mi tartışaduralım, müzeyi korumak isteyenler için ortadaki ironi, Ayasofya’nın hakimi Bizans tarihini bu toprakları onlardan miras alanlar olarak bilmememizdir. Koruyoruz ama neyi? O kadar kanıksadığımız bir konu ki tarih öğrenirken Bizans’ı sadece fetih dönemiyle pas geçmek, yürüdüğümüz yoldaki kalıntının kime ait olduğunu bilmeyiz, merak etmeyiz. O çok görkemli gördüğümüz…
